Det er mykje som surrar rundt i hovudet mitt for tida. Leilighet, eksamen, skule, jobb. Men livet er fint. Tenkt at eg for 10 måneder sidan flytta til Oslo og kunne telle på ei hand alle eg kjendte, eg hadde ingen av dei næraste vennane mine her. Det var utrulig skummelt. Men Gud fikser, det gjer Han alltid. No sitt eg her med så mange nye venner, gjennom skulen, menigheten og studentgruppa som eg er leiar for. Eg er heldig og velsigna. Eg skal, om alt går etter planen flytte i lag med to hærlige jenter som eg ikkje kjendte før eg kom hit.
Det er så fantastisk. Gud kjem med bønnesvar etter bønnesvar. Økonomien har vore svært stram heile hausten, og eg har bedt så mykje om ei løysing, om ein jobb som kunne gi meg litt større fridom med tanke på økonomien og som samtidig ikkje skulle ta for mykje av den allereie litt begrensa fritida mi. Løysinga kom rett etter påske, då fekk eg jobb som kapell asstistent på skulen, og med ein time betalt arbeid kvar dag betyr det at sparepengane mest sannsynlig får lov å stå i fred å være nettopp det, sparepenger, og ikkje brukskonto for å få økonomien til å gå rundt.
Ah, Gud er god og sola skin! Kan det bli betre? ( hehe, ja det kan det faktisk, vil du være med å be om at bosituasjonen løyser seg? )
Magnhild
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar